Αργήσαμε και δεν είναι η πρώτη φορά, ξέρουμε πως περιμένατε πως και πως τη πολυπόθητη ανασκόπηση αλλά τι να κάνουμε, έτσι είμαστε μεις…άνθρωποι της τελευταίας στιγμής. Όμως, μη σας αφήνουμε άλλο στην αγωνία…

Μερικές φορές υπάρχουν στιγμές που ότι και να λες ή να γράφεις, είναι δύσκολο να νιώσει κανείς τι σημαίνει το να συμμετέχεις και να ζεις μια τελική φάση ενός antifa league. Πάραυτα θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε το κλίμα των προημιτελικών στο πάρκο φιξ των Πατησίων και το μαγικό final four των Εξαρχείων.

24 Μαΐου 2015
Προημιτελική φάση (πάρκο φιξ – Πατήσια)

Ηλιόλουστη μέρα στο πάρκο φιξ, ιδανική για αγωνιστική δράση antifa league που αν και ο χώρος δε σε προϊδέαζε τόσο για μπάλα υψηλού επιπέδου, σίγουρα σε κέρδιζε στο κομμάτι που αφορά το κόσμο της γειτονιάς και την απεύθυνση που είχαμε σε αυτούς, ένα μεγάλο στοίχημα για μας και χαιρόμαστε που το κερδίσαμε. Ένα πάρκο που έσφυζε από ζωή, πολλά παιδιά, οικογένειες, ντόπιους και μετανάστες, όλοι κ όλες μαζί ενωμένοι, παρέα με μουσικάρες, τζαμαρίσματα, φαγητάρες που κλασσικά μετά το δίωρο έγιναν άφαντες, μπάλα βγαλμένη από παλιά, από άλλες εποχές (όπως έλεγε και ο κυρ Χρήστος).. ήταν απλά αναπόφευκτο να τα περάσουμε καλά. Πως να ξεχάσουμε το σύννεφο σκόνης που σηκωνόταν από το παιχνίδι στο χώμα και έκανε τα πιτσιρίκια να χορεύουν και να χοροπηδούν δεξιά και αριστερά ακόμα πιο εκστασιασμένα. Το μήνυμα της αυτοοργάνωσης και του αντιφασισμού ελήφθη λοιπόν στα Πατήσια και για άλλη μια φορά φύγαμε κουρασμένοι μεν, αλλά με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα πρόσωπα μας.

Γνωστοί Άγνωστοι vs πειρατές 10-9

Οι γνωστοί άγνωστοι περάσαν στην επόμενη φάση αν και τα βρήκαν λίγο σκούρα από το πειρατικό πλήρωμα του Γαλατσίου, το οποίο τα δώσε όλα αλλά εν τέλη ναυάγησε καθώς έκανε το λάθος να παίξει με καμινάδες. «Αυτά φίλοι μας, στη καραϊβική και στα πειρατικά σας πλοία!». Παρόλα αυτά να δώσουμε ενα μπράβο στους 45(!) καυτούς οπαδούς των πειρατών (κάναν και μεγάλη εκδρομή), οι οποίοι μπορεί μεν να φύγαν με τη γεύση της πίκρας αλλά παρέδωσαν μαθήματα κερκίδας. Για τους γ.α τι άλλο να πούμε, ακόμα μια φορά αποδεικνύουν ότι ούτε τα πιο δύσκολα τερεν μπορούν να σταθούν εμπόδιο μπροστά στο διαστημικό -έτη φωτός μπροστά- ποδόσφαιρο τους.

Apatride city – Απολίτιστοι

Δυνατό ματς με ένταση και κάποιες φορές παραπάνω από το δικαιολογημένο αντιφαλιγκο όριο. Δυο ομάδες που είχαν μάθει μέχρι εκείνο τον αγώνα να μην αποδέχονται την ήττα έτσι απλά κ εύκολα, αλλά το καλύτερο απ’ όλα είναι όταν κάνεις την αυτοκριτική σου, συνειδητοποιείς κάποια πράματα και εν τέλη αποδέχεσαι τα λάθη σου, πράγμα που έγινε με το παραπάνω και για τις 2 ομάδες. Όσο για την ιστορία, οι apatride στο F.4..και οι απολίτιστοι .. ‘’πολιτισμένα’’ μαζί μας να γιορτάζουν τους τελικούς με το υπόλοιπο crew!

Γκελα ciao – Νεκρόνια:

Αμφίρροπο παιχνίδι αν κ δε το περιμέναμε. Για τα νεκρόνια τίποτα δε πήγε καλά.. η ομάδα των Εξαρχείων σε κατάσταση αποδιοργάνωσης από το προηγούμενο ξενύχτι, Με ένα συννεφάκι ατυχίας συνεχώς από πάνω να τους κυνηγάει και με μπόλικη αστοχία δεν τα κατάφεραν. Ο σπίκερ ίσως δε βοήθησε και πολύ στην επικείμενη ανάταση τους που τελικά δεν ήρθε ποτέ. Η παραπονιάρα ομάδα της λίγκας, ας τσεκάρει πρώτα τα ντοκουμέντα για να δει τι φανατικό κοινό έχει οργανώσει ο σπίκερ ως τα πέρατα της γης, προς sweet waters μεριά, και μετά ας γκρινιάξει. Για τη γκέλα και το λαό της, (ακόμα και για τα πιτσιρίκια που ενσωματώθηκαν αυθόρμητα στη κερκίδα της και έγιναν οι πιο θερμοί υποστηρικτές της) δε θα πούμε πολλά εδώ, μιας και θα γράψουμε αρκετά στη συνέχεια.

Fλορεντία utd. – Μπαλατέστα

To φαβορί μάλλον έλεγε φλορεντια, αλλά επειδή σε αυτή τη λίγκα παίζουν πολλά απρόοπτα όπως πχ οι άγριες αλάνες που δε προσφέρονται για άνετα control, τα πάντα μπορούν να συμβούν, και τα πάντα έχουν δει τα μάτια μας. Οι μπαλατέστα εκμεταλλεύτηκε το τσαμπουκά κ το πάθος που έχει σαν ομάδα, και πήρε στα ίσα τους φλορεντιους οι οποίοι ίσως να υπερτερούν σε τεχνική και νεαρό ηλικίας, αλλά τελικά μάλλον θέλουν δουλειά για να τα καταφέρουν στις αντίξοες συνθήκες που μπορεί να έχει το στριτ ποδόσφαιρο.

Από τις καλύτερες κ ουσιαστικότερες αγωνιστικές του αντιφα λιγκ, φυσικά δε θα ξεχάσουμε τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε, τα χειροκροτήματα χαράς, τα παιδιά και τους μετανάστες που χορεύανε,τον κυρ Xρηστο (σ.σ αν θυμάμαι καλά το όνομα του) τον ενθουσιασμό του και τα πειράγματα που πέσανε! Μπράβο στους αποκλεισμένους ζαπατέρος united οι οποίοι δούλεψαν αρκετές υπερωρίες στο μπουφέ αλλα και για το χιούμορ τους γιατί όπως έλεγε και ένα πανό playoff χωρίς ζαπατέρος ίσον ψάρι χωρίς….ποδήλατο.

αυτά είναι..

Πάμε γι άλλα τώρα..

31 Μαΐου 2015
Final four ή μάλλον fantastic four– λόφος Στρέφη

Συνεχίζουμε τη παράδοση για 3^Η σερί χρονιά και διοργανώνουμε τους τελικούς στα Εξάρχεια μεν, αλλά σε διαφορετικό γήπεδο δε. Ο λόγος για το λόφο του Στρέφη και το μπασκετάκι του καθώς σκεφτήκαμε ότι αυτή τη φορά έπρεπε να προσφέρουμε και μια άλφα ποιότητα στο κοινό που γουστάρει να δει και λίγο μπαλίτσα, ειδικά όταν παίζουμε σε μια περιοχή «εντος έδρας» μας παίρνει με το παραπάνω.

Το σκηνικό στα Εξάρχεια ήταν παρόμοιο με το φιξ. Αρκετοί μπόμπιρες που γούσταραν μπάλα έβρισκαν ευκαιρία σε κάθε διάλειμμα, ανάπαυλα κλπ να μπουκάρουν να παίξουν μαζί μας. Το γήπεδο άρχιζε να κατακλύζεται από κόσμο και σιγά σιγά η εικόνα φάνταζε πρωτόγνωρη για μας καθώς πρώτη φορά βλέπαμε τόσο λαό να καταλαμβάνει κάθε γωνιά του γηπέδου σε τελικούς αντιφα λιγκ. Ατμόσφαιρα γηπεδική, καπνογόνα κ χαμός, κερκίδα μάχιμη. Σουβλάκια κ μπύρες (must για τελικούς), γκολ κ θέαμα όπως πάντα και μουσική επιμέλεια μαζί με λατινοαμερικάνικο σπικάζ από τους πειρατές Γαλατσίου που επανήλθαν δριμύτεροι από το σοκ του αποκλεισμού τους.

Όλα αυτά, ήρθε να τα επισφραγίσει ως κερασάκι στη τούρτα η παρουσία κάποιων παλιών γνώριμων για ένα φιλικό έκπληξη. Ο λόγος για τους πατρινούς φίλους-συντρόφους και την αυτοοργανομένη ομαδάρα τους, την αυτόνομη π.ο. Τους απολαύσαμε σε ένα φιλικό επίδειξης με την νέα αυτοοργανομένη ομάδα που είναι έτοιμη να κάνει το μπαμ στο χώρο του futsal, τον ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΑΘΗΝΩΝ (εκτεταμένη αναφορά για τα αδέσποτα άλλη ώρα). Όλα τα παραπάνω συνολικά συντέλεσαν σε μια βραδιά που θα μείνει στη μνήμη μας, ειδικά με το τρόπο που έκλεισε, όταν η απάντηση στο ερώτημα “ποιος το πήρε” ήταν κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει.

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους όμως, έχουμε και λέμε.

Match one: known unknown vs apatride city

Η αυλαία των ημιτελικών ξεκινάει με ένα ματς που πολλοί/ες περίμεναν να δούνε. Με το δίκιο τους καθώς είναι γνωστό ότι αναμετρώνται οι δυο πιο παραγωγικές-επιθετικές ομάδες της λίγκας. Όντως τα προγνωστικά επαληθεύτηκαν, όλοι απόλαυσαν ένα πολύ ωραίο παιχνίδι και απο τις δυο ομάδες, ίσως το πιο ποιοτικό της ημέρας, με ωραίες φάσεις εκατέρωθεν και τους γ.α να υπερισχύουν στο κομμάτι φαντασία και δημιουργικότητα. Ωραίοι συνδυασμοί, γρήγορο passing game, ολη την ώρα rotation θέσεων, χαιρόσουν να βλέπεις (σ.σ και να παίζεις) μπάλα! Είναι ενθαρρυντικό που εκτός από το κοινωνικό-πολιτικό κομμάτι ανεβαίνει και εμπλουτίζεται και το αγωνιστικό επίπεδο των ομάδων. Εν τέλη οι γ.α δεν δυσκολευτήκαν να πάρουν το παιχνίδι βάζοντας και επίσημα ταφόπλακα στις ελπίδες και τα όνειρα των apatride για πρώτη επίθεση στη λίγκα, συνεχίζοντας έτσι για τρίτη χρονιά τη παράδοση της πρώτης επίθεσης για το κυψελιώτικο ντριμ τιμ! (όσο κι αν κάποιοι τσουζονται και προσπαθούν ανεπιτυχώς να το διαψεύσουν :))

Match two: balatesta – γκέλα ciao

Δυο ομάδες καινούριες αναμετρώντε για μια θέση στο τελικό. Από τη μια η μπαλατεστα, η μικτή κόσμου έπρεπε να αποδείξει στο κόσμο ότι μπορεί και ξέρει να παίζει μπάλα και ότι δικαίως έφτασε εκεί που έφτασε. Από την άλλη μια γκέλα που με όπλο τη ψύχωση της και το αξιολάτρευτο κοινό της , το ουτσαιντερ των προημιτελικών, δεν ήθελε με τίποτα να χάσει την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Όντως είχαμε ένα παιχνίδι ντερμπι με όλη τη σημασία της λέξεως. Η γκέλα ήταν πάντα ένα κλικ μπροστά από τη μπαλατέστα, και τους δεύτερους να κυνηγάνε το σκορ. Τα είδαμε όλα εδώ, δύναμη , πάθος, μονομαχίες, τραυματισμούς, και τη μπαλατεστα να ισοφαρίζει στο τέλος πηγαίνοντας τον αγώνα στη παράταση! Μαζί, να παρατείνεται το άγχος και η αγωνία των παιχτών και του κόσμου. Κράμπες, διατάσεις, χαλάρωμα και μασάζ ήταν τα επακόλουθα πριν τη σέντρα της παράτασης και…. ξεκιναμε!

Οι καρδιές στις κερκίδες χτυπούσαν κόκκινο, οι γκελατσιώτες φίλοι/ες στη κερκίδα πάνω στη γραμμή και που ο λόγος για καθαρό μυαλό! Τελικά η γκέλα τσάο, παίζοντας αποφασιστικά και επιθετικά, με τη βοήθεια του λαού της από το μπραχάμι κατάφερε να πάρει τον αγώνα και μια άξια-πανηγυρική πρόκριση στο τελικό. Η μπαλα-τέζα ξεπέρασε κάθε προσδοκία, κέρδισε κόσμο και εντυπώσεις και για να τα λέμε όλα, ποιος περίμενε αυτήν την ομάδα με παίχτες της περσινής βιλλα αμπαλιας και της ρακι καζάν-ferreira, να φτάσει εκεί που έφτασε!

Guest Match three: Αδέσποτος Αθηνών vs Αυτόνομη Π.Ο

Ένα ποδοσφαιρικό break ήταν απαραίτητο μετά από αυτά που είδαν τα ματάκια μας, για να ηρεμήσουμε όλοι μας και να απολαύσουμε το φιλικό που είχαμε υποσχεθεί ανάμεσα στην Αυτόνομη Π.Ο από τη Πάτρα, και τον Αδέσποτο Αθηνών στο πρώτο (ανεπίσημο) παιχνίδι του.Το συγκεκριμένο παιχνίδι, λόγω του χαρακτήρα του ήταν λίγο (μα πολύ λίγο) διαφορετικό. Κολπάκια, χεράκια, απόπειρες freestyle, ανεπιτυχή ψαλιδάκια, τούμπες-τούβλα, πειράγματα, χαβαλές αλλά και δυναμη κάπου κάπου. Όσο για το τελικό σκορ μικρή σημασία έχει καθώς οι αυτόνομοι μιλάνε για νίκη αδέσποτων, οι αδέσποτοι λένε για νίκη αυτόνομων, δε βαριέσαι το σημειωνουμε Χ και όλα καλά.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην αυτόνομη π.ο οι οποίοι ήταν πιστοί στο ραντεβού τους και για άλλη μια φορά δε μας σνομπάρανε. Αν και δυστυχώς φύγαν λίγο πριν το τέλος επειδή είχαν τα δικά τους, στέλνουμε συντροφικούς χαιρετισμούς στην ομάδα και τη Πάτρα. Ελπίζουμε να μη μας παρεξηγήσατε που ουτε καλαμάκι δεν προλάβαμε/σκεφτήκαμε να σας κεράσουμε. Να ξέρετε οτι κανονικά είμαστε καλοί οικοδεσπότες και θα το αποδείξουμε την επόμενη φορά επανορθώνοντας (σ.σ. θα σας φέρουμε μέχρι και αεροπορικώς με τα εξοδα πληρωμένα 🙂 ).

Match four ή μάλλον final for-ce!!
ΓΝΩΣΤΟΙ ΆΓΝΩΣΤOI VS ΓΚΕΛΑ CIAO

Και ναι κυρίες και κύριοι, έφτασε η ώρα του μεγάλου τελικού. Μια υπόθεση του πρώτου ομίλου! Αρχίζει να πέφτει ο ήλιος αλλά οι 2 αναμμένοι προβολείς του λόφου ήταν αρκετοί ώστε να παρακολουθήσουμε έναν τελικό αντάξιο των δυο ομάδων. Πριν την έναρξη του αγώνα η ομάδα της κυψέλης κάλεσε τους γκελατσιώτες στο κέντρο για να τους απονείμει έναν αναμνηστικό έπαινο και να επισημοποιηθεί η αδελφοποίηση των δυο ομάδων που επισφραγίστηκε με μια αναμνηστική φώτο. Δυο ομάδες με πολύ καλές σχέσεις εντός κ εκτός γηπέδου που γνωρίστηκαν στο Α όμιλο και από τοτε δημιούργησαν και φιλικές σχέσεις. Οι γνωστοί άγνωστοι, σαν παλιά ομάδα που τα χει δει όλα, ένιωσε την ανάγκη να κάνει αυτό το δωράκι, ως ένδειξη εκτίμησης για τη παρουσία τους στο antifa league γνωρίζοντας φυσικά ότι δε πρόκειται να παρεξηγηθεί άλλη ομάδα μιας και οι πάντες αξίζουν συγχαρητήρια.

Ποιος θα περίμενε λοιπόν ότι αυτά τα δυο φιλικά σωματεία θα έπαιζαν αντιμέτωπα στο μεγάλο τελικό. Και δε χρειάζεται να πηγαίνει ο νους σας στο καχύποπτο, όχι δεν υπήρχε καμία μεθόδευση και κανένα χειρουργείο. τα Playoff ήταν απόλυτα δίκαια.

Για το παιχνίδι αγωνιστικά μπορούμε να πούμε πολλά, αλλά για την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στις κερκίδες θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα πιο πολλά. Το φανατικό κοινό των γκελατσιωτών, ήρθε στο Στρέφη έτοιμο για όλα, εξπέρ στο να φτιάχνει ατμόσφαιρα αντάξια ενός τελικού. Ήταν ο κόσμος της γκέλα αυτός που έκλεψε την παράσταση, μια παρέα έτοιμη να μπουκάρει μέσα απο το πάθος για την ομάδα. Μια ομάδα δεμένη με τους οπαδούς της, μια ομάδα με βάθος στο ρόστερ της, με πολύ καλούς παίχτες αλλά και στιχουργούς – γραφίστες – ραπερς – γυμναστές βράχους και δε συμμαζεύεται. Μια ομάδα με την καλύτερη διαφορά τερμάτων… με διαφορά!

Από την άλλη οι γνωστοί άγνωστοι μια ομάδα underground που μπορεί να μη κερδίζει τη μάχη στη κερκίδα αλλά πολλοί είναι αυτοί που τη στηρίζουν για το όμορφο εκ γενετής επιθετικό ποδόσφαιρο που αποδίδει. Απέδειξε (και) φέτος ότι είναι μια ομάδα με διάρκεια, που προσπαθεί να προσφέρει θέαμα σε κάθε παιχνίδι, υπό κάθε συνθήκη, χωρίς να υποτιμάει κανέναν αντίπαλο της. Οι γνωστοί άγνωστοι προέρχονται από τα βρώμικα και ούρμπαν στενά της Κυψέλης, είναι αγαπητή κυρίως για τη νοοτροπία της διασκέδασης που έχει στον αγώνα και το τεχνικό στιλ παιχνιδιού της αφού πολλές φορές φαίνεται να αδιαφορεί για το αποτέλεσμα, ακόμα κι αν τελικά τα καταφέρνει να είναι υπέρ της.

Το παιχνίδι ήταν φωτιά με πολλές εναλλαγές στο σκορ, η γκελα πολύ καλά αμυντικά στημένη στον αγωνιστικό χώρο (σ.σ αναμενόμενο), περίμεναν τους γ.α στο μισό, έτοιμη όμως να αντεπιτεθούν ανά πάσα στιγμή. Δεδομένου της κούρασης και των δυο ομάδων, δεν είδαμε και τη καλύτερη μπάλα του κόσμου αλλά σίγουρα ήταν ένας τελικός για γερά νεύρα που έκοβε την ανάσα. Πολλές οι αμφισβητούμενες φάσεις (αντε κ του χρονου με κανονικά τέρματα), ένταση, πάθος και γκρίνια στη κερκίδα των γκελατσιοτών. Είδαμε πολλές κόντρες, πολλά γκολ και το ματς να λήγει 6-6 (όσο έληξε κ στο μεταξύ τους αγώνα στη κανονική περίοδο). Οι πάντες αποζημιώνονται με το παραπάνω και όλοι είναι έτοιμοι να παρακολουθήσουν άλλη μια παράταση που θα συγκλονίσει. Η μπάλα βαραίνει και τα πόδια αρχίζουν να τρέμουν. Μη ξεχνάμε η γκέλα έπαιξε ήδη μια παράταση με αρκετές αλλαγές όμως στη σύνθεση της, ενώ οι γ.α κατέβηκαν με απώλειες και έπαιζαν χωρίς αλλαγή.

Ξεκινά η παράταση αφού όλοι αναζητούσαν τον τέρμα βετεράνο των γ.α από το μπαρ ο οποίος έπινε μπύρες στα γρήγορα.  Παρόλα αυτά ήξερε πολύ καλά που πάταγε και οι γ.α. κάνουν το 8-6 παρακαλώ παίρνοντας διαφορά 2 τερμάτων! Αλλά για άλλη μια φορά (όπως και πέρυσι) αυτοκτονούν μόνοι τους με αυτογκόλ και γκολ της γκέλα σχεδόν στη λήξη. 8-8 και η αδρεναλίνη στα ύψη! Κανείς δε πιστεύει στα μάτια του και τέλος, λήξη.

Βαθιές ανάσες και όλοι είναι έτοιμοι να δουν ένα φινάλε μα τι φινάλε..! Ξεκινάει η διαδικασία των πέναλτι και ο πιο ψύχραιμος θα επικρατήσει. Τα πάντα έτοιμα αλλά ξαφνικά….τσαααακ! Πέφτει ο γενικός, σβήνουν τα φώτα και απλώνεται το σκοτάδι στο λόφο του Στρέφη. Επικρατεί μια παγωμάρα, μια αμηχανία. Και τώρα ΤΙ? (που λέει κι ο apadride) Συνευρίσκονται οι δυο ομάδες, συναποφασίζουν και βάζουν ένα τέλος, ένα τέλος διαφορετικό από τα συνηθισμένα, ένα τέλος μαγικό! Τη πρωτιά θα τη μοιραστούν και οι δυο ομάδες όπως άλλωστε και τις εντυπώσεις. Ένα antifa league που φτάνει αισίως στο τέλος του και θα βρει νικητές μαζί και τις υπόλοιπες ομάδες που ήταν παρούσες σε όλα τα ραντεβού, στις γειτονιές και τις αλάνες, στις συνελεύσεις, στα προβλήματα και τις χαρές. H γνώριμη στιγμή στο γνώριμο σημείο πλησιάζει… Στο κέντρο του γηπέδου όλοι κ όλες, τα βεγγαλικά φωτίζουν τον ουρανό γιατί μπορούμε και χωρίς προβολείς…και ένα – δυο – τρία: Α-ΝΤΙ-ΦΑ!

Λίγες μέρες αργότερα, η 3η αντιφασιστική λίγκα Αθηνών θα γιορτάσει τη λήξη της φετινής σεζόν σε ένα “πάρτα!” πάρτι που έγινε στην υπογα της παντείου και θα το θυμόμαστε για τα μινι απρόοπτα τεχνικά προβλήματα τα οποία δεν μπόρεσαν να σταθούν εμπόδιο στο να τα περάσουμε υπέροχα μέχρι το ξημέρωμα!

Ευχαριστούμε όσους και όσες βοήθησαν και στήριξαν το εγχείρημα μας. Γεμίζουμε τις μπαταρίες μας, προετοιμασία στις παραλίες τώρα κι από Σεπτέμβρη συνεχίζουμε ακάθεκτοι με δική μας μικροφωνική επιτέλους!