Ανασκόπηση 3ης αγωνιστικής Α ομίλου στη Ραφήνα
11 Δεκεμβρίου 2016
Τη στιγμή αυτή δεν την περίμενε μόνο η ομάδα μας πώς και πώς, αλλά ολόκληρο το Antifa League Athens…θέλουμε να πιστεύουμε… Σχεδόν ένας μήνας πυρετώδους προετοιμασίας σε επίπεδα λούκι λουκ και πόνυ εξπρές… για να βγει μια «πάρτα» αγωνιστική που αναλογεί στο εγχείρημα, όπως το αντιλαμβανόμαστε. Είμασταν έτοιμοι να τρέξουμε κάτι πιο αναβαθμισμένο σε οργανωτικό επίπεδο και να εστιάσουμε στην απήχηση κάποιων από τις ιδέες μας σε μια περιοχή μακριά από τις συνηθισμένες «έδρες». Μαζί με την πρωτοβουλία αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστριες/ες της Ραφήνας*, θέλαμε να κάνουμε μια αγωνιστική-εκδήλωση αφιερωμένη στις σχέσεις που θέλουμε να έχουμε με τους πρόσφυγες. Κάποιοι νόμιζαν πως τα πάντα είχαν δουλευτεί τόσο καλά, σχεδόν όλες οι λεπτομέρειες είχαν διπλο/δεκαπλο-τσεκαριστεί, όπως πάντα κι απ’ όλους… θεωρητικά τίποτα δε μπορούσε να πάει «στραβά»…!
Κι όμως, μας περίμενε ένα δυσάρεστο νέο παρασκευή απόγευμα, ούτε δύο ημέρες πριν τη «μέρα μας». Ενημερωνόμαστε πως ίδια μέρα κι ώρα ο δήμος Ζωγράφου, που διαχειρίζεται το καμπ, προγραμματίζει μια ολοήμερη εκδήλωση μέσα στο κέντρο κράτησης. Ξέραμε ότι αυτό θα καθιστούσε δύσκολη τη συμμετοχή των προσφύγων της Ραφήνας, καθώς γνωρίζαμε την πίεση και τα δέλεαρ που θα χρησιμοποιούσαν οι “υπεύθυνοι” του καμπ, σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των προσφύγων εκεί∙ μονογονεϊκές οικογένειες, μητέρες και παιδιά κάτω των 18… Το στημένο πανηγυράκι που θα στηνόταν μέσα στο καμπ θα συνεισέφερε στη περεταίρω περιθωριοποίηση και αποκλεισμό των προσφύγων. Φορέσαν οι άρχοντες το φιλανθρωπικό τους προσωπείο και ετοιμάστηκαν να κρατήσουν για μια ακόμα φορά τους ανθρώπους αυτούς μακριά από τη πόλη, διαχωρισμένους από την τοπική κοινωνία.
Αργότερα την παρασκευή, στη συνέλευση του Antifa League, στην οποία συμμετείχαν ενεργά κι άτομα από την πρωτοβουλία αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστριες/ες της Ραφήνας*, τα νέα δεδομένα μας υποχρέωσαν να δείξουμε τα αντανακλαστικά μας ώστε να πάρουμε μια απόφαση επί τόπου. Η κουβέντα ήταν πολύωρη και εξάντλησε το θέμα. Τελικώς, αποφασίσαμε να μην αναβάλουμε την εκδήλωση και να μείνουμε συνεπείς στο κάλεσμα μας. Ένα κάλεσμα όχι μόνο στους πρόσφυγες αλλά προφανώς και στο ντόπιο κόσμο της Ραφήνας. Η εξωστρεφής δράση μας θα πραγματοποιηθεί και θα παρέμβουμε στην περιοχή της Ραφήνας κι ας λείπουν οι πρόσφυγες, είπαμε.
Έτσι λοιπόν, φτάνει η πολυπόθητη ηλιόλουστη Κυριακή. Η επίσημη ανταπόκριση αναφέρει περί τα 100 άτομα. Οι περισσότεροι, κυρίως ομάδες του antifa league, καταφτάσαμε με πούλμαν (πρωτοτυπία!), άλλοι με αμάξια, άλλοι με μηχανές και άλλοι με γνωστούς-αγνώστους «μαύρους σκύλους». Όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη κεντρική πλατεία της Ραφήνας. Εκεί, στήθηκε η μικροφωνική μας, για να διαβαστούν τα κείμενα και να ακουστούν οι μουσικές μας. Στα καπάκια, μπήκαν τα πανό μας μαζί με όσα είχαν στηθεί ήδη από την πρωτοβουλία και ξεκινήσαμε το μοίρασμα σε χιπ χοπ φόντο. Η παρέμβαση στη πλατεία κράτησε μια ώρα περίπου, φυσικά καθ’ όλη τη διάρκεια υπήρξε και το ζέσταμα, το απαραίτητο κοροϊδάκι κάποιων μπαλαδόρων πιτσιρικάδων. Γενικά υπήρξε θετική αντίδραση από το παρευρισκόμενο κόσμο της πλατείας, ενώ στις τρεντο-καφετέρειες που ήταν δίπλα θα λέγαμε οτι επικρατούσε κυρίως η αδιαφορία. Παράλληλα, έξω από το καμπ, ομάδα συντρόφων με τον επίσημο διερμηνέα αραβικών του αντίφα-λιγκ, έκανε την προσπάθεια της ώστε να κοινοποιηθεί επακριβώς στους πρόσφυγες το πλάνο της ημέρας και να διαλέξουν τί θέλουν να κάνουν.
Κάποια στιγμή στη Ραφήνα, πήραμε πρέφα κάποια τρικάκια φασιστών…Προκύρηταν πως τα σχολεία είναι μόνο για έλληνες και λοιπές εγκάθετες αηδίες. Το αυτονόητο ήταν να τα εξαφανίσουμε και έγινε. Το ακόμη πιο αυτονόητο ήταν να τους ψάξουμε αλλά είχαν ήδη λουφάξει στις τρύπες τους. Έτσι, ως ελάχιστη απάντηση, μετά το τέλος της παρέμβασης, σύσσωμο το antifa league μαζί με τη πρωτοβουλία και τον αλληλέγγυο κόσμο που στάθηκε στο πλευρό μας, ξεκινήσαμε δυναμικά μια μίνι πορεία έως το πάρκο, όπου θα διεξαγόταν η αγωνιστική. Στη διαδρομή, γράψαμε και φωνάξαμε αντιφασιστικά και αναρχικά συνθήματα, πετάξαμε τρικάκια και μοιράσαμε κείμενα στους κατοίκους που συναντούσαμε στο πέρασμα μας. Η παρουσία μας έγινε αισθητή σε μια πόλη γνωστή για τις συντηρητικές της, ως επί το πλείστον, συνήθειες.
Φτάσαμε στο πάρκο και μπαμ μπαμ μέσα σε ένα μισαωράκι στήσαμε τα 2 αυτοσχέδια γηπεδάκια μας. Όχι τόσο στριτ βέβαια αλλά με αρκετή δόση φαντασίας σε φόντο θαλάσσιο και πράσινο. Ακολούθησαν απαλλοτρίωση ρεύματος, στήσιμο συλλογικής κουζίνας, ψηστικής, γραμματείας και ό,τι άλλο απαραίτητο για να ξεκινήσει η αγωνιστική. Η διάθεση μεγάλη, όπως πάντα.
Τα παιχνίδια της αγωνιστικής γίνανε κανονικά, χωρίς απρόοπτα και χρονικές καθυστερήσεις, όπως και διάφορα φιλικά ματσάκια μεταξύ πιτσιρικάδων της περιοχής που γνωρίσαμε στη πλατεία (acabίτες) και παλιών γνώριμων που μας λείψανε (αντιφώ). Ήταν όλα συναρπαστικά και ντέρμπι. Πάθος και χαβαλές μαζί, γιατί όλα γίνονται! Παίξαμε παιχνίδια αλάνας (…ρετρό εννοούμε…), όπως οι «ψείρες» και άλλα τέτοια ωραία. Το φαγητό ήταν νόστιμο και άφθονο και το μπάρμπεκιου ταίριαζε απόλυτα στο σκηνικό και στις κοιλίες μας! Να ‘ναι καλά οι ψήστες για τον ιδρώτα που έχυσαν, αν κι όταν λείπει ο παραδοσιακός ψήστης φωτάρας h/c, λείπει και η “βρωμιά”! Στα decks οι μουσικές βαράγανε για όλα τα γούστα, κάποιες φορές με μπόλικη ενίσχυση του μπάσου, κι όταν μπούκωνε ο ήχος, τίμιο σπικάζ κι ας μην ήταν όλα έγκαιρα και έγκυρα.
Γενικά, όλα κομπλέ, ωραίος χώρος, ωραία μέρα για μπαλίτσα και άραγμα στο γκαζόν συνθέτανε το παζλ μιας όμορφης και εν τέλη -όπως κρίνουμε εμείς- πετυχημένης παρέμβασης και αγωνιστικής. Το κερασάκι στη τούρτα ήταν να ακουστούν -με τη βοήθεια του αντί-λαλου- 3 δυνατά και επιβλητικά «A-NTI-FA» σε όλη τη πόλη απλώνοντας ρίγος και ανατριχίλα και στέλνοντας τους φασίστες στα τσακίδια!
Μπορεί οι 2 πρόσφυγες του καμπ να ήταν λίγοι και να νιώσαμε μακριά από τους υπόλοιπους που μείναν μέσα. Οι προσπάθειες, όμως για χτίσιμο πραγματικών και ισότιμων σχέσεων μεταξύ των καταπιεσμένων οφείλουν να συνεχιστούν, είναι προς όφελος μας. Αξίζει να στηρίξουμε…
Όπως καταλαβαίνετε, φύγαμε με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα πρόσωπα μας. “Δεθήκαμε” παραπάνω και αυτό μετράει για μας αλλά και για τη συνέχεια. Κι αν έχουμε κάνει κάπου λάθος στο σκεπτικό μας, είμαστε έτοιμοι να μάθουμε από αυτό. Σίγουρα δε σταματάμε εδώ, τίποτα δεν τελείωσε…Τα συμπεράσματα, και δικά σας…
*Ευχαριστούμε την πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους/ις πρόσφυγες και μετανάστριες/ες της Ραφήνας για τη συνδιοργάνωση και τη στήριξη. Ελπίζουμε η συνεργασία αυτή να αποτελέσει την αρχή για επόμενες κι ακόμα καλύτερες συνδιοργανώσεις με το Αntifa League Athens.
**ένα special thanx σε Refuteam, Fighters, Aλάνα και Νεκρόνια που ανταποκρίθηκαν άμεσα στις απαιτήσεις της προετοιμασίας μας.
***ευχαριστούμε φυσικά κι όλες τις υπόλοιπες ομάδες (και των 2 ομίλων), που στήριξαν έμπρακτα την αγωνιστική μας.
ακολουθεί foto gallery απο τον μέχρι πρότινος εξωτερικό ανταποκριτή και αντι-φωτορεπορτερ των γ.α: