ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΚΟ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ 

      ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ 

 Το πάρκο Ασυρμάτου αποτελεί εδώ και και χρόνια σημείο αναφοράς για τους κατοίκους του Μπραχαμίου. Μέχρι πριν 3 δεκαετίες ήταν βάση της αεροπορίας, ενώ σήμερα, χάρη στις τοπικές διεκδικήσεις είναι ένας ανοιχτός χώρος για όλους, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας των κοινωνικών αγώνων της γειτονιάς. Πρόκειται για μια από τις τελευταίες κοιτίδες πρασίνου στην πόλη, ενώ παραμένει μακριά από εμπορικές εκμεταλλεύσεις. Καθημερινά χρησιμοποιείται από κατοίκους της περιοχής για ποικίλες δραστηριότητες, όπως οι βόλτες και το άραγμά τους, ενώ για χρόνια οι όποιες εκδηλώσεις(πχ συναυλίες) πραγματοποιούνταν εκεί διεξάγονταν χωρίς αντίτιμο, κάτι που θεωρούμε συλλογική κατάκτηση των από κάτω, κατάκτηση που πρόσφατα αμφισβητήθηκε και θεωρούμε σημαντικό να διαφυλαχθεί. Τα τελευταία επίσης χρόνια, σε χώρους του πάρκου φιλοξενήθηκε σειρά δομών αλληλεγγύης, όπως συλλογικές κουζίνες, μαθήματα αυτομόρφωσης, με ιδιαίτερο το παράδειγμα του Αυτοδιαχειριζόμενου Ωδείου, φιλοξενία προσφύγων και πολλές άλλες δραστηριότητες.

Τον τελευταίο καιρό, ο δήμος Αγίου Δημητρίου, επιδιώκει το γκρέμισμα της κατειλημμένης καφετέριας, που είχε στεγάσει πολλές από αυτές τις δραστηριότητες, και που σε αυτήν λαμβάνει χώρα η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου. Πρόφαση για το γκρέμισμα αυτό αποτελεί η ανάπλαση του πάρκου, η οποία θα συνοδευτεί και από ξερίζωμα των δέντρων που έχουν φυτέψει οι κάτοικοι. Για εμάς, ο λόγος που ο δήμος επιθυμεί το γκρέμισμα της κατειλημμένης καφετέριας είναι πολιτικός, και στοχεύει στη φίμωση κάθε διαφορετικής φωνής που λειτουργεί εκτός θεσμικών πλαισίων, και στο να μετατραπεί το πάρκο σε έναν αποστειρωμένο χώρο πιο εύκολα εμπορεύσιμο. Δεν μπορούμε λοιπόν, παρά να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στην Ανοιχτή Συνέλευση και τον αγώνα της ενάντια στις ορέξεις της δημοτικής αρχής.

Το πάρκο Ασυρμάτου αποτελεί επίσης έναν χώρο στον οποίο πολύς κόσμος από την περιοχή έπαιξε πρώτη φορά μπάλα. Αυτός ήταν και ένας λόγος της επιλογής μας για την διεξαγωγή της 6ης αγωνιστικής του Antifa League. Σαν Prolet Evolution αγαπάμε το παιχνίδι και όχι τις ποδοσφαιρικές μπίζνες. Σε μια εποχή που χορός εκατομμυρίων περιβάλλει το άθλημα, θεωρούμε πως είναι σημαντικό να αναδείξουμε την αγνή φύση του παιχνιδιού, μακριά από τους χορηγούς, τους ατζέντηδες, τους προέδρους και τα λοιπά κοράκια που μας θέλουν φιλάθλους-καταναλωτές και όχι φιλάθλους σκεπτόμενους και πολιτικοποιημένους. Η μπάλα στις αλάνες, οι φασίστες και τα αφεντικά τους στις τρύπες τους!

Prolet Evolution

Περιστέρι,
Τομέας Δυτικής Αττικής,
πληθυσμός 150.000,
φασίστες, ΑΦΑΝΤΟΙ!

Μια πόλη και ένας λαός που το πρόσφατο ιστορικό του παρελθόν κρατάει από τους ξεριζωμένους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, τους κατατρεγμένους και καταπονημένους του Β’ ΠΠ, του μπλόκου του Λόφου Αξιωματικών, της αντίστασης και των οργανώσεων του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.

Το Περιστέρι των αντιφασιστικών αντανακλαστικών, των άμεσων απαντήσεων τότε, αλλά και του σήμερα με την νεοναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής συγκεκριμένα, που όσο και αν προσπάθησε να βρει πάτημα στη γειτονιά μας έφαγε το κεφάλι της, φιλοξενεί πρώτη φορά στον πέμπτο χρόνο διεξαγωγής του, μια αγωνιστική του Antifa League Athens.

Στο τώρα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το οδηγούμενο από την άκρα δεξιά ως προς τους πρόσφυγες μίσος, ξεχνώντας ηθελημένα όμως ότι η Ελλάδα αποτελεί μέρος του ΝΑΤΟ και οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν έδειξαν ποτέ την προθυμία να συζητήσουν αποχώρηση.  Όπως βέβαια για τέτοια αποχώρηση δεν μιλάει και η άκρα δεξιά. Πως θα μπορούσε εξ’άλλου, βλέποντας την βοήθεια που προσφέρει η ΝΑΤΟϊκή συμμαχία στους νεοναζί της Ουκρανίας.

Συστημική ρητορική μίσους από ΜΜΕ είτε αυτά είναι η τηλεόραση, οι εφημερίδες ή και τα ΜΚΔ, ενισχυμένη πολλές φορές με ψεύτικες ειδήσεις με αποτέλεσμα την γενική ποινικοποίηση του σκούρου δέρματος. Αυτό δεν αφήνει έξω από τη σφαίρα της νεοναζιστικής παράκρουσης και τα παιδάκια στα οποία προσδίδονται τίτλοι τύπου τζιχαντιστές, ή πως πάσχουν από “Συριακή ηπατίτιδα”  συνεχίζοντας έτσι την άρρωστη και ψευδή προπαγάνδα των κυρίαρχων Μέσων Ενημέρωσης.

Ως αποτέλεσμα αυτής της ρητορικής, ήταν τα παιδιά αυτά να μη γίνουν αποδεκτά σε δήμους του Πειραιά, όπου η νεοναζιστική προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής έχει μπει για τα καλά στο αυλάκι.

Στο Περιστέρι όμως αυτά τα παιδιά θα ενταχθούν στα σχολεία και ας φωνάζουν οι αυτόκλητοι “προστάτες”, πολλές φορές εμφανιζόμενοι ως γονείς. Βέβαια είναι οι ίδιοι οι οποίοι δεν έχουν έρθει ποτέ σε επαφή με πρόσφυγα. Δεν έχουν ακούσει μια ιστορία, δεν έχουν γευτεί ένα φαγητό τους ή να δουν σε τι συνθήκες ζουν. Αλλά παρ’όλα αυτά, γεμίζουν τις ψυχές των παιδιών με ρατσιστικό δηλητήριο, ακόμα και μεταξύ Ελλήνων, δημιουργόντας στρατόπαιδα αυτών που μιλούν και αυτών που δεν μιλούν με τα προσφυγόπουλα.

Είναι όμως μια μειοψηφία τόσο ασήμαντη, που έτσι ασήμαντα θα εξαφανιστεί κιόλας. Γιατί πλέον το διακύβευμα δεν είναι τα προσφυγόπουλα να μπουν στα μεσημεριάτικα σχολεία, αλλά στα ίδια θρανία με τα Ελληνόπουλα.

Και θα φροντίσουμε ώστε ο ρατσισμός να πάρει τη θέση που του ανήκει. Να προστατέψουμε, να περιφρουρήσουμε την ένταξη όσων προσφύγων θέλουν να είναι μέρος της κοινωνίας μας. Ποιος μπορεί να είναι καλύτερος κριτής εξ’άλλου των σχέσεων που τα παιδιά, θα αναπτύξουν με τα τα παιδιά των προσφύγων, από τα ίδια τα παιδιά;
Και αυτή την ευκαιρία θα την έχουν!

KALE BORROKA, ομάδα του 5ου Antifa League Athens,
από τις δυτικές συνοικίες της Αττικής

Όπως όλοι έτσι και εμείς μάθαμε και αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο μέσω της αλάνας και του πάρκου, όντας αηδιασμένοι από την σημερινή εμπορευματοποίηση του αγαπημένου μας αθλήματος και σε συνδυασμό με τις αντιφασιστικές και αντιεξουσιαστικές μας ιδέες αποφασίσαμε για πρώτη χρονιά να συμμετέχουμε στην συνέλευση του Athens Antifa League. Πιστεύουμε πως είναι ένας τρόπος να προβάλει κανείς την αυτοοργάνωση και τον αντιφασισμό. Διαλέξαμε την γειτονιά της Νέας Φιλαδέλφειας γιατί γνωρίζει πολύ καλά τι εστί προσφυγιά και ποδόσφαιρο. Ως ΤΣΜΔ 32 επιλέγουμε να παράγουμε πολιτικό λόγο και να δινουμε το παρόν σε αντιφασιστικές και αντιεξουσιαστικές δράσεις,ενέργειες και πρωτοβουλίες. Βλέπουμε θετικά το εγχείρημα του Athens Antifa League καθώς μέσω αυτού προβάλετε το ποδόσφαιρο έτσι όπως θα έπρεπε να είναι (χωρίς διοικήσεις, κερδοσκοπικούς φορείς και αφεντικά).
Η ΜΠΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΟΥΣ

ΤΣΜΔ 32.

«Are you footballist?», ρώτησε κι όπως ήταν λογικό, όσοι το ακούσαμε χαμογελάσαμε. Η εικόνα του 95 κιλών φίλου μας δύσκολα θα προκαλούσε σε κάποιον ένα τέτοιο ερώτημα. Αν όμως είσαι ο 12χρονος Χουσείν από το Αφγανιστάν, αν έχεις γράψει στην πράσινη μπλούζα σου το όνομα ενός, άγνωστου για το ευρύ κοινό παίκτη, αν λατρεύεις το ποδόσφαιρο, αλλά το στερείσαι, τότε ψάχνεις το είδωλό σου εκεί που οι περισσότεροι θα αδιαφορούσαν. Ο φίλος μας αρνήθηκε, αλλά εμείς επιβεβαιώσαμε την υπόθεση του: «Yes, yes he is profesyonal», απάντησα κι είπα το πιο όμορφο ψέμα της ζωής μου. Ο Χουσείν δεν θα άφηνε χαμένη την ευκαιρία. «Α pen». Εμείς ψαχνόμαστε να βρούμε στυλό και χαρτί. Το στυλό υπάρχει, το χαρτί αναζητείται. Ο πιτσιρικάς όμως δεν χαμπαριάζει, απλώνει την παλάμη του. Του γράφω πάνω, με κοιτάει και με ευδιάκριτη την ικανοποίηση στο πρόσωπό του αποχωρεί. Λίγο αργότερα έρχεται η ώρα μας να παίξουμε και έπρεπε –και στα δύσκολα, γιατί με τους μικρούς έκανε παπάδες- να δοκιμάσουμε τις ικανότητες του Χουσείν. Προσωπικά είχα πολύ άγχος. Έπρεπε να δικαιολογήσω το αυτόγραφο που έδωσα. Φροντίζω να είμαι όσο το δυνατόν καλύτερος και θεαματικός, να εντυπωσιάσω. Ο αγώνας χάνεται, ο Χουσείν ήταν αρκετά αγχωμένος κι έχασε ευκαιρίες. Μετά έρχεται κοντά μου και με ύφος αυστηρού κριτή μου λέει: «very good» κι αποχώρησε.

Η παραπάνω ιστορία είναι το Αντίφα Λιγκ. Ή τουλάχιστον αυτό που θέλει να είναι και προσπαθεί να γίνει. Ένα πρωτάθλημα, μακριά από το μεταλλαγμένο, υποβαθμισμένο σε εμπόρευμα ποδόσφαιρο, μακριά από τον, εντός και εκτός γηπέδων  φανατισμό, στο οποίο το ποδόσφαιρο και γενικά ο αθλητισμός θα έχουν το ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκαν: Να ενώνουν κι όχι να χωρίζουν τον κόσμο, να ψυχαγωγούν και να χτίζουν φιλίες κι όχι να γίνονται αφορμές μίσους. Το ποδόσφαιρο είναι μια γλώσσα παγκόσμια, που ομιλείται από δισεκατομμύρια ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας και γλώσσας, που μπορούν να συνεννοηθούν κλωτσώντας ή καλύτερα «χαιδεύοντας μια μπάλα». Ακόμα κι αν κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε και ,εξακολουθεί να χρησιμοποιείται, για σκοπούς τελείως διαφορετικούς από το λόγο ύπαρξης του, αποτελώντας ακόμα και αφορμή πολέμων, όσο υπάρχουν ”γραφικοί” που τους αρκούν μια μπάλα και δυο πέτρες για δοκάρια, για να  φτιάξουν το δικό τους Μαρακανά, τόσο θα αναδεικνύεται το ποδόσφαιρο όπως πραγματικά είναι, ένα παιχνίδι που τους χωράει όλους.

Κάλεσμα 1ης Αγωνιστικής Αntifa League Athens

            Να ‘μαστε πάλι εδώ, 5η συνεχόμενη χρονιά Αntifa League Athens και οι βιρτουόζοι της μπάλας, ξεσκόνισαν τα παπούτσια τους και είναι έτοιμοι να προσφέρουν θέαμα σε πλατείες και γειτονιές αλλά και τις σκακιέρες και το τάβλι.

Φυσικά,σκοπός μας δεν είναι μόνο το θέαμα αλλά να προάγουμε την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη,την ευγενή άμιλλα, τον αντιφασισμό και την  επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων.

Για αυτό λοιπόν τον λόγο η πρεμιέρα της αντιφασιστικής λίγκας Αθηνών επιλέχθηκε να γίνει στην περιοχή των Αμπελοκήπων όπου αυτές τις μέρες λόγω της δίκης της χρυσής αυγής,η φασιστική απειλή έχει ξεπροβάλλει ξανά στην γειτονιά, με την ανοχή των μπάτσων. Παράδειγμα αποτελεί η επίθεση ασφαλίτων,μπάτσων και φασιστοειδών (πάντα σε αγαστή συνεργασία) στα κατειλημμένα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με επιχειρησιακό κέντρο το νοσοκομείο Αγ.Σάββα, αλλά και οι ενέδρες στο εφετείο.

Εν κατακλείδι, αυτό το κάλεσμα γίνεται ώστε να γίνει κατανοητό ότι οι πλατείες, οι  δημόσιοι χώροι και οι δρόμοι είναι ανοιχτοί για όλους εκτός από τους φασίστες και το σινάφι τους.

Ραντεβού λοιπόν την Κυριακή 6 Νοεμβρίου, ώρα 12:30 στα γήπεδα μπάσκετ Αργολίδος και Δουκίσσης Πλακεντίας στους Αμπελόκηπους.

ΙNDEPENDIENTE-ΜΠΑΧΑΛΑΙΟΙ

Αγαπητοί/ες φίλες/οι, μπαλαδόροι/ισσες, τεχνίτες/ισσες, άτεχνοι/ες,

Η μεγάλη στιγμή που περίμενε όλος ο κόσμος εν αγωνίως έφτασε:

Τη Κυριακή 5 Ιουνίου και ώρα -ΑΥΣΤΗΡΑ- 16.30 σας καλούμε στη τελευταία και κρίσιμη αγωνιστική της Αντιφασιστικής Λίγκας Αθηνών. Τοποθεσία, το Πεδίον του Άρεως και συγκεκριμένα η πλατεία πρωτομαγιάς (Ευελπίδων & Μουστοξύδη – πάνω από τη γέφυρα στην ουσία)
Το μενού θα περιλαμβάνει ποιοτικά και πλούσια events παράλληλα με τους αγώνες της αγωνιστικής:

*Τουρνουά panna (ποδιάς) σε παιχνίδι 1vs1. Οι κανόνες θα ανακοινωθούν επισήμως επί τόπου από τον μετρ του είδους χαριελ. Ευπρόσδεκτοι και οι ξυλοκόποι..

*Hip hop live + open mics

*Συλλογική κουζίνα

*Antifa graffiti  Aνοιχτό κάλεσμα σε όλους τους γκραφιτάδες της πόλης, ώστε να περιποιηθούμε τους τοίχους - ξανά! Καλούμε κάθε γκραφιτά και crew να φέρει τις μπογιες του, σπρει, stencil κλπ και να αναλάβει καλλιτεχνική δράση.

Αναλυτικά το πρόγραμμα της αγωνιστικής:

16.30: άφιξη/ραντεβού ομάδων
16.45: Κλήρωση αγωνιστικής
17.00: έναρξη 13ης αγωνιστικής
17.30: έναρξη τουρνουά panna/ποδιας
19.00 - 21.30 : LIVE hip hop + open mics

————-

κείμενο 13ης αγωνιστικής:

Κάθε άνθρωπος που υποφέρει από τη φτώχεια και τη δυστυχία, την τυραννία και την καταπίεση, θα έπρεπε να λαχταράει την αναρχία. Ολοι οι άντρες κι όλες οι γυναίκες που αγαπούν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη θα έπρεπε να βοηθήσουν να πραγματωθεί η αναρχία… Berkman

Όταν βρισκόμαστε μπροστά σε κοινωνικές συνθήκες όπως οι τρέχουσες που ζούμε, είναι αδύνατον να μείνουμε αμέτοχοι ή ουδέτεροι χωρίς να ξεπέσουμε στo πιο ελλεινό αίσχος. Αντίθετα, αν μας ενδιαφέρει να δικαιολογήσουμε το χαρακτηρισμό του «ανθρώπου» που μας αποδίδεται, εκτός από τη βιολογική μας υπόσταση, οφείλουμε να επιλέξουμε το δρόμο της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης. Πιο συνοπτικά, το δρόμο της αναρχίας.

Αναρχία, λοιπόν, δε σημαίνει  χάος, σύμφωνα με την κοινότερη συκοφαντία, αλλά, αντίθετα, κοινωνία χωρίς ιεραρχία και κυριαρχία. Κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρις φόβο και καταπίεση.  Οργανωμένη και τακτοποιημένη ελεύθερα και ισότιμα από τους ίδιους τους ανθρώπους που την απαρτίζουν. Κοινωνία χωρίς αφεντικά και κράτος, όπου η ελευθερία του ενός βρίσκει την επιβεβαίωσή της στην ελευθερία των άλλων και στην ισότητα όλων.  Συλλογική ιδιοκτησία που θα πει συμμετοχή όλων ελεύθερα και ισότιμα τόσο στην εργασία όσο και στην ευημερία. Τα εγκλήματα που γεννούν η κυβέρνηση, η καταπίεση και η αδικία, η ανισότητα και η φτώχεια, θα χαθούν όταν επικρατήσει ο αναρχισμός.  Μια αναρχική κοινωνία είναι αυτή που  θα δημιουργεί τα δικά της νοήματα και τις δικές της αξίες, χωρίς να χρειάζεται την επικύρωση επουράνιων και επίγειων αφεντάδων.

Είμαστε βέβαιοι ότι οι άνθρωποι μπορούν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους, αρκεί να το θελήσουν. Η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη με κοινωνίες ιεραρχικές και ετερόνομες, αλλά και με παραδείγματα κινημάτων που τόλμησαν να αμφισβητήσουν μακρόχρονους θεσμούς, όπως την απόλυτη κυριαρχία του μονάρχη, την  υποταγή στη θρησκεία και τη πατριαρχία και που αγωνίστηκαν για μια ζωή πιο ελεύθερη. Αυτών των κινημάτων καρπός (θέλουμε να) είμαστε και θέλουμε να συνεχίσουμε και να επεκτείνουμε το έργο τους μέχρι τη συγκρότηση μιας ελεύθερης κοινωνίας, αλλά και ύστερα από αυτήν.

Βλέποντας διαρκώς γύρω μας την αθλιότητα και την ανισότητα, τον πόλεμο που μαίνεται τόσο κοντά μας δολοφονώντας κι εκτοπίζοντας αναρίθμητες ψυχές αναρωτιόμαστε: Πότε επιτέλους θα μπορέσουμε οι καταπιεσμένοι κι εκμεταλλευόμενοι της γης να δούμε ότι οι ρίζες της δυστυχίας μας δεν βρίσκονται στον ουρανό ή στο κακό μας ριζικό, αλλά ότι είναι μπροστά στα μάτια μας; Πότε θα αντιληφθούμε ότι το να αλλάζουμε κυβερνήτες  σαν τα πουκάμισα δεν θα δώσει λύση στα προβλήματά μας, αλλά απλώς θα τα διαιωνίζει; Και πότε θα καταλάβουμε ότι αντί να σιχτιρίζουμε το ένα ή το άλλο αφεντικό για τα δεινά μας, πρέπει υπεύθυνα να τους διώξουμε όλους από το σβέρκο μας και να δώσουμε εμείς αδιαμεσολάβητα τις λύσεις που επιθυμούμε;

Αγώνες στους δρόμους,…..                                                     

στις δουλειές, στις σχολές,               Όλα για όλους!

στα σχολεία, στις γειτονιές

Ομάδα του Antifa League Athens

Μήπως έφτασε τελικά η ώρα?? 

…Και επειδή πολλοί θα μας πουν περίεργους και αλλόκοτους, για αυτό και εμείς θα το πάμε λίγο ανάποδα… Τι σημαίνει ποδόσφαιρο ή μάλλον μπάλα για εμάς;;

Αν το πάρουμε από την κλασσική, βαρετή ερμηνεία του όρου έχουμε παίχτες που χωρίζονται σε δύο ομάδες, ένα οποιοδήποτε γήπεδο και φυσικά μια μπάλα. Νικητής είναι αυτός που θα βάλει τα περισσότερα γκολ.

Αν όμως το σκεφτούμε λίγο καλύτερα ποδόσφαιρο για εμάς είναι το κενό απόγευμα με τους φίλους  μετά το σχολείο. Το να συναντηθούμε όσο γρηγορότερα γίνεται για να προλάβουμε το γηπεδάκι και επειδή είναι πολύ πιθανό να αργήσουμε, να είμαστε έτοιμοι να παίξουμε αγώνα με άλλα παιδιά για να το “διεκδικήσουμε”. Ποδόσφαιρο είναι να παίζεις γερμανικό ή πατηματάκια για να χωριστούν οι ομάδες, να βγάζεις “νουμεράκια” για το ποιός θα κάτσει τέρμα, αν δεν υπάρχει κάποιος σταθερός. Είναι το να ‘’τσακωνόμαστε’’ για αμφισβητούμενες φάσεις και σχεδόν πάντα να κερδίζει αυτός που είναι πίσω στο σκορ(«χαρίζει η ομάδα..»), ενώ σε αυτούς που χάνουν θα πάει και ο extra παίχτης που θα’ χει αργήσει στο ραντεβού. Το ποδόσφαιρο για εμάς είναι για όλους και για όλες, χωρίς κανένα διαχωρισμό ή αποκλεισμό.

Το ποδόσφαιρο σημαίνει πολλά παραπάνω από αυτά που θέλουν να μας πλασάρουν. Πράγματα που οι νόμοι τους δεν μπορούν να τα περιορίσουν. Πράγματα που η τεχνολογία δεν μπορεί να τα αλλοιώσει.

Για αυτό λοιπόν πριν κάποια χρόνια κάποιοι φίλοι μαζεύτηκαν και δημιούργησαν αυτό το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που έχει πολλά χαρακτηριστικά από αυτά που θέλουμε. Δημιούργησαν ένα αντιφασιστικό και αυτοοργανωμένο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Μακριά από χρήματα, χορηγούς, προέδρους, διαιτητές. Ένα πρωτάθλημα που όλοι συμμετέχουν, όλοι βοηθάνε, όπου τα αποτελέσματα τα καρπώνονται όλοι, καλά ή άσχημα. Συμμετέχοντας σε αυτή τη προσπάθεια γινόμαστε όλοι μια παρέα και φτιάχνουμε γέφυρες επικοινωνίας με τους κατοίκους της εκάστοτε γειτονιάς που θα επισκεφτούμε. Εκτός από μπάλα μοιραζόμαστε φαγητό και μουσική και ευχαριστιόμαστε ένα απόγευμα στο δρόμο παρέα με ανθρώπους που είναι ανοιχτοί σε αυτό το μοίρασμα.

Έτσι… γιατί μας αρέσει να θυμόμαστε τη παιδική μας ηλικία και να τη ξαναζούμε.

Για αυτό το λόγο είμαστε και σήμερα εδώ. Και επειδή δεν είμαστε μόνοι, νιώθουμε ακόμα πιο δυνατοί και συνεχίζουμε.

Αυτοοργάνωση – Αντίσταση – Αλληλεγγύη 

Antifa League Athens                                                                                                     Γκέλα Ciao          27/05/2016

Πολυφυλετικές τρίπλες στις πλατείες και οι φασίστες στις τρύπες τους
Against Modern Football

Για 4^η συνεχόμενη χρονιά  το antifa league φιλοξενείται στις γειτονιές της Αθήνας και οι πλατείες και τα πάρκα παίρνουν φωτιά. Φωτιά που ξεχύνεται σαν λαίλαπα στις αδηφάγες ορέξεις της μαζικής κουλτούρας και της εμπορευματοποίησης των ζωών μας. Για να μην πάρει και εμάς η μπάλα, την πήραμε εμείς και παίξαμε με τον δικό μας τρόπο, χώνοντας κλωτσιές σε φασίστες, αφεντικά και διαιτητές. Ενάντια στη συνολική υποτίμηση των τριπλών μας, παίζουμε αυτοοργανώντας τις δικές μας λίγκες,  στις δικές μας Κυριακές, στα δικά μας πάρκα και πλατείες. Επανοικειοποιόντας το δημόσιο χώρο, όλοι μαζί ζωγραφίζουμε τον καμβά για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση. Σε αυτή την διαδικασία δεν θα μπορούσαμε να μην εντάξουμε στις βασικές μας ομάδες τους ίδιους  τους μετανάστες/πρόσφυγες, παρόλο που μας λένε ότι δεν τρέχουμε και ότι δεν ξέρουμε να τριπλάρουμε. Και επειδή στην Νοταρά είμαστε λίγο στενόχωρα προτιμήσαμε να δείξουμε το ταλέντο μας ευρύχωρα ,για αυτό και είπαμε να κάνουμε παρέα στην παράγκα, οπ σορρυ, στα παιδιά του antifa εννοούμε. Επίσης ξέρουμε και να διοργανώνουμε εκτός από το να νικάμε, για αυτό την Κυριακή 15/5, από τις 15:00 , Φωκίωνος Νέγρη και μεγίστης, Κυψέλη (3*λεπτά από πλ. Κυψέλης) παίζουμε μπαλίτσα και τρώμε συλλογικά (όλοι πάνω από το καζάνι).

Η μπάλα στις πλατείες και οι μετανάστες να τριπλάρουν

ΝΟΤ26

Πρόσβαση για όσους δεν έχουν αυτοκίνητο ή μηχανή,είτε με το λεωφορείο 732 από Πανεπιστημίου και κατεβαίνετε στη στάση ”Γεφυράκι” είτε από Πλ.Αττικής όλα τα λεωφορεία ΕΚΤΟΣ του 420 και κατεβαίνετε στη στάση ”Μυκονιάτικα.

χάρτης εδώ

κείμενο καλέσματος:

«Are you footballist?», ρώτησε κι όπως ήταν λογικό, όσοι το ακούσαμε χαμογελάσαμε. Η εικόνα του 95 κιλών φίλου μας δύσκολα θα προκαλούσε σε κάποιον ένα τέτοιο ερώτημα. Αν όμως είσαι ο 12χρονος Χουσείν από το Αφγανιστάν, αν έχεις γράψει στην πράσινη μπλούζα σου το όνομα ενός, άγνωστου για το ευρύ κοινό παίκτη, αν λατρεύεις το ποδόσφαιρο, αλλά το στερείσαι, τότε ψάχνεις το είδωλό σου εκεί που οι περισσότεροι θα αδιαφορούσαν. Ο φίλος μας αρνήθηκε, αλλά εμείς επιβεβαιώσαμε την υπόθεση του: «Yes, yes he is profesyonal», απάντησα κι είπα το πιο όμορφο ψέμα της ζωής μου. Ο Χουσείν δεν θα άφηνε χαμένη την ευκαιρία. «Α pen». Εμείς ψαχνόμαστε να βρούμε στυλό και χαρτί. Το στυλό υπάρχει, το χαρτί αναζητείται. Ο πιτσιρικάς όμως δεν χαμπαριάζει, απλώνει την παλάμη του. Του γράφω πάνω, με κοιτάει και με ευδιάκριτη την ικανοποίηση στο πρόσωπό του αποχωρεί. Λίγο αργότερα έρχεται η ώρα μας να παίξουμε και έπρεπε –και στα δύσκολα, γιατί με τους μικρούς έκανε παπάδες- να δοκιμάσουμε τις ικανότητες του Χουσείν. Προσωπικά είχα πολύ άγχος. Έπρεπε να δικαιολογήσω το αυτόγραφο που έδωσα. Φροντίζω να είμαι όσο το δυνατόν καλύτερος και θεαματικός, να εντυπωσιάσω. Ο αγώνας χάνεται, ο Χουσείν ήταν αρκετά αγχωμένος κι έχασε ευκαιρίες. Μετά έρχεται κοντά μου και με ύφος αυστηρού κριτή μου λέει: «very good» κι αποχώρησε.

Η παραπάνω ιστορία είναι το Αντίφα Λιγκ. Ή τουλάχιστον αυτό που θέλει να είναι και προσπαθεί να γίνει. Ένα πρωτάθλημα, μακριά από το μεταλλαγμένο, υποβαθμισμένο σε εμπόρευμα ποδόσφαιρο, μακριά από τον, εντός και εκτός γηπέδων  φανατισμό, στο οποίο το ποδόσφαιρο και γενικά ο αθλητισμός θα έχουν το ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκαν: Να ενώνουν κι όχι να χωρίζουν τον κόσμο, να ψυχαγωγούν και να χτίζουν φιλίες κι όχι να γίνονται αφορμές μίσους. Το ποδόσφαιρο είναι μια γλώσσα παγκόσμια, που ομιλείται από δισεκατομμύρια ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας και γλώσσας, που μπορούν να συνεννοηθούν κλωτσώντας ή καλύτερα «χαιδεύοντας μια μπάλα». Ακόμα κι αν κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε και ,εξακολουθεί να χρησιμοποιείται, για σκοπούς τελείως διαφορετικούς από το λόγο ύπαρξης του, αποτελώντας ακόμα και αφορμή πολέμων, όσο υπάρχουν ”γραφικοί” που τους αρκούν μια μπάλα και δυο πέτρες για δοκάρια, για να  φτιάξουν το δικό τους Μαρακανά, τόσο θα αναδεικνύεται το ποδόσφαιρο όπως πραγματικά είναι, ένα παιχνίδι που τους χωράει όλους.