Old School στιγμες ζησαμε στο Γαλάτσι , απ’όλα είχε ο μπαχτσές…
Ζέστη , μουσικές , τρέξιμο ,ψησίματα , τραυματισμοί , καταδρομικές επιχειρήσεις για να πάρουμε ρεύμα , φιλικό στο τέλος της διοργάνωσης μικτής Antifa League εναντίον αντι-ναζί οπαδών της ΑΕΚ που στήριξαν με την παρουσία τους την αντιφασιστική μας διοργάνωση και τους ευχαριστούμε πολύ για την ενέργεια τους και την πρωτοβουλία τους να μας τιμήσουν. (το περιμένουμε και από άλλους οπαδούς…) Continue reading
Την Κυριακή (31/3) η διοργανώτρια ομάδα του κοινωνικού χώρου αλληλεγγύης και δράσης ΥΠΟΣΤΕΓΟ μας φιλοξένησε στην γειτονιά της ( Αργυρούπολη ) σε ένα πανέμορφο μέρος στους πρόποδες του Υμηττού. Continue reading
Η 2η αγωνιστική πραγματοποιήθηκε στο πάρκο του Άη Γιάννη, γνωστό και ως τα “Ξύλινα” στην Καισαριανή. Το μέρος έσφυζε από ζωή από ανθρώπους κάθε ηλικίας. Κάναμε αντιληπτή την παρουσία μας και φυσικά περάστηκε το μήνυμα ότι οι φασίστες δεν είναι επιθυμητοί ούτε στην Καισαριανή αλλά ούτε και πουθενά. Στα αγωνιστικά να πούμε ότι είχαμε σκληρές μονομαχίες με δυνατές συγκινήσεις!
Παρακάτω το κείμενο που μοιράστηκε από την διοργανώτρια ομάδα ΑΠΛΥΤΑΚΙΑ
———–
Κυριακή,24/3/2013
2η αγωνιστική, Καισαριανή
ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ vs ΦΑΣΙΣΜΟΣ (ντόπιος και ξένος)
Με αφορμή την διεξαγωγή της πρώτης Αθηναϊκής αντιφασιστικής λίγκας ποδοσφαίρου στην Καισαριανή θέλουμε να αναφέρουμε κάποια πράγματα για την αντιφασιστική ιστορία και κουλτούρα της περιοχής με σκοπό εκτός των άλλων να εμπλουτίσουμε την συλλογική μας μνήμη. Επιχειρούμε να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή της γειτονιάς μας καθώς θεωρούμε την ιστορική γνώση και μνήμη όπλο ενάντια στις φασιστικές ιδέες και πρακτικές , καθώς οι ιστορικές συνθήκες κι οι κοινωνικές σχέσεις μέσα απ’ τις οποίες αναδύθηκε ο φασισμός στο παρελθόν όχι μόνο δεν εξαφανίστηκαν αλλά ευνοούν τέτοια φαινόμενα σήμερα , περισσότερο από ποτέ.
Μικρασιατική καταστροφή και εγκατάσταση των προσφύγων
Όλα αρχίζουν το 1922 όπου απ’ τη μία η επεκτατική πολιτική του ελληνικού κράτους και τα διακρατικά παιχνίδια των μεγάλων δυνάμεων κι απ’ την άλλη ο τούρκικος εθνικισμός, οδηγούν στην άγρια εκδίωξη χιλιάδων ελληνικών φύλων που ζούσαν μέχρι τότε στα παράλια της Μ. Ασίας. Περίπου 8.000 απ’ τους πρόσφυγες που καταφτάνουν σε αθλία κατάσταση στη Αθήνα εγκαταστάθηκαν το 1923 στη βυθισμένη άκρη του Υμηττού στην Καισαριανή μέσα σε σκηνές. Την ίδια χρονιά θα έρθουν κι οι Αρμένιοι της Ιωνίας και τέλος το 1937 ήρθε και μία μικρή φουρνιά προσφύγων Ρωσσοποντίων (Γεωργιανοί).
Οργάνωση και ζωή των προσφύγων
Η πολιτεία αντιμετώπισε τους πρόσφυγες με πλήρη αδιαφορία για την αποκατάστασή τους, όπως επίσης και ισχυρός ήταν ο ρατσισμός του υπόλοιπου ελληνικού λαού απέναντι τους αποκαλώντας τους χαρακτηριστικά ‘’Τουρκόσπορους’’.Παρ’ όλα αυτά οι πρώτοι κάτοικοι της Καισαριανής αρχίζουν να οργανώνονται και να εγκλιματίζονται στο νέο περιβάλλον. Η κοινή εθνική ιστορική ταυτότητα, οι άθλιες συνθήκες ζωής και η ταξική ομοιογένεια έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της πολιτικής συνείδησης των Καισαριανιωτών. Οι πρώτοι κάτοικοι προλετάριοι στην πλειοψηφία τους (οικοδόμοι, λιμενεργάτες, ,ανειδίκευτοι κλπ) δημιούργησαν μια έννοια κοινότητας στην Καισαριανή και οργανώθηκαν πολιτικά και συνδέθηκαν από την εγκατάσταση τους με το ΚΚΕ, το εργατικό κίνημα και τις προοδευτικές ιδέες.
Αντίσταση στο φασισμό
Το 1936 γίνεται η φασιστική δικτατορία Μεταξά και πολλοί Καισαριανιώτες θα διωχθούν από τις δουλειές τους, θα φυλακιστούν και θα εξοριστούν για τις ιδέες τους. Με την αρχή της ναζιστικής Κατοχής η Καισαριανή γίνεται κέντρο και σύμβολο αντίστασης. Γενικά όλη την περίοδο 1940-45 η πλειοψηφία των κατοίκων οργανώθηκαν στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ και στην ΕΠΟΝ. Χαρακτηριστικά εδώ οργάνωσε ο Άρης Βελουχιώτης, ο κατοπινός θρυλικός καπετάνιος του ΕΛΑΣ την πρώτη σύσκεψη για το ξεκίνημα της αντίστασης μαζί με τον Καισαριανιώτη Μανώλη Τσάφο. Φοβερές μάχες θα πραγματοποιηθούν σε όλη την περίοδο της Κατοχής αλλά και των Δεκεμβριανών στην περιοχή, όπου λέγεται ότι δέχτηκε αμέτρητες επιθέσεις από το ναζιστικό στρατό Κατοχής και τους ντόπιους συνεργάτες τους, τα τάγματα ασφαλείας (τους προγόνους των σημερινών χρυσαυγιτών) και ισάριθμες φορές πήραν το μάθημά τους στην ‘’ανταρτομάνα’’ όπως αποκαλούνταν η Καισαριανή. Στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, τέλος, εκτελέστηκαν σε όλη τη διάρκεια της πενταετίας 746 άτομα με αποκορύφωμα την εκτέλεση 200 κομμουνιστών την Πρωτομαγιά του 1944. Σε όλα αυτά τα γεγονότα οφείλεται και η ιστορική συνέχεια στη διαμόρφωση της πολιτικής συνείδησης των κατοίκων.
Ποιοι είμαστε και τι κάνουμε
Είμαστε αντιφασίστες/στριες από διάφορες περιοχές της Αθήνας που αγαπάμε την μπάλα πέρα από εταιρίες, χορηγούς και έπαθλα γι΄ αυτό διοργανώνουμε ένα αντιεμπορευματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου αυτοοργανωμένο και αδιαμεσολάβητο από κρατικούς και κομματικούς μηχανισμούς με σκοπό να παίξουμε, να απολαύσουμε το αγαπημένο μας άθλημα, καθώς και να γνωριστούμε. Ταυτόχρονα θέλουμε να αναδείξουμε το χαμένο ρομαντισμό του ποδοσφαίρου, το πάθος για το παιχνίδι, τις σκληρές προσπάθειες και τα θεαματικά γκολ. Από τη μεριά μας ως Καισαριανιώτες και ως διοργανωτές της αγωνιστικής αυτή την Κυριακή εκτός από το ποδόσφαιρο στοχεύουμε και στη διάδοση του δίκιου του αντιφασιστικού αγώνα. Παρ’ όλο που δεν υπάρχει κάποιος οργανωμένος φασιστικός πυρήνας στην περιοχή, τα σπέρματα υπάρχουν και εμείς από την πλευρά μας θέλουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι στο σπάσιμο του φόβου και του ατομισμού με σκοπό τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής αντιφασιστικής κουλτούρας και αυτόνομης δράσης. Λέμε λοιπόν ότι οι φασιστικές μαλακίες δεν έχουν θέση ούτε στις γειτονιές μας , ούτε στα γήπεδα ούτε πουθενά.
ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΙΣ ΑΛΑΝΕΣ ΚΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΟΥΣ
Σάρκα και οστά πήρε το αντιφασιστικό πρωτάθλημα με την 1η αγωνιστική να πραγματοποιείται στην Κυψέλη.
Κείμενο που μοιράστηκε από την διοργανώτρια ομάδα Γνωστοί * Άγνωστοι
Κυριακή 10/03/2013
1η αγωνιστική, Αλεπότρυπα Κυψέλης
Η 1η αγωνιστική της πρώτης Αθηναϊκής αντιφασιστικής λίγκας φιλοξενείται στην Κυψέλη, μια γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας που της δίνουν ζωή και χαρά οι χιλιάδες μετανάστες που την περιβάλουν. Για κάποιους μια περιοχή “γκέτο” υψηλής εγκληματικότητας και επικινδυνότητας, για μας μια λαϊκή περιοχή που δεν προσπαθεί να κρύψει το αληθινό της πρόσωπο. Και ενώ κάποτε ήταν μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στον κόσμο, δυστυχώς σήμερα κάποιοι προσπαθούν να την περιθωριοποιήσουν και να οδηγήσουν τους κατοίκους σε φυγή. Προσπαθούν να μας πείσουν δηλαδή, ότι οι ξένοι φταίνε για την υποβάθμιση της περιοχής ενώ κάνουν τα στραβά μάτια στη συνεργασία μαφίας και παρακράτους.
Σε μια κοινωνία όπου κράτος και κεφάλαιο εξουσιάζουν τον άνθρωπο, όταν ο πλούσιος γίνεται πλουσιότερος και ο φτωχός φτωχότερος δεν χωράει κανένα πάρε-δώσε με όσους σπρώχνουν τον κόσμο στη μιζέρια, την πείνα και την εξαθλίωση. Απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας προτάσσουμε την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντίσταση με κάθε μέσο.
Αυτός είναι ο δικός μας τρόπος για να πάρουμε όλα όσα μας ανήκουν. Θέλουμε να δούμε ξανά μικρους και μεγάλους να παίζουν μπάλα στις αλάνες και τις πλατείες. Αυτό ειναι το ποδόσφαιρο που εμείς θέλουμε, το ποδόσφαιρο του δρόμου, και όχι το ποδόσφαιρο των εταιριών και γενικότερα του καπιταλισμού.
Ημέρα κοκκινοκίτρινου ντέρμπι σήμερα και κάποιοι θα πληρώσουν για να απολαύσουνε το “υπερθέαμα” των δυο ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιριών, κάποιοι άλλοι θα προσπαθούν να μας αποδείξουν ποια ομάδα ειναι καλύτερη, ενώ τα ρουφιανοκάναλα θα’ αναλωθούν σε debate ωρών στις βραδυνές εκπομπές τους.
Σε όλο αυτό το καταναλωτικό πανηγύρι του θεάματος, εμείς απαντάμε με το δικό μας αυτοοργανωμένο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, ενάντια στη λογική του δίπολου νικητής-χαμένος, παίζοντας για την συμμετοχή και την ευχαρίστηση και προωθώντας τον υγιειή αθλητισμό. Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν καταδικάζουμε ούτε κατακρίνουμε τους φιλάθλους των ομάδων, ούτε φυσικά την ιστορία της οποιαδήποτε ομάδας, αλλά τα στελέχη των διοικήσεων, τους μεγαλομετόχους και τους χορηγούς που πλουτίζουν από τα λεφτά των φιλάθλων, τους ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, όλοι γνωρίζουμε ότι η μπάλα σήμερα είναι μια μπίζνα, το θέμα ειναι τι κάνουμε εμείς γιαυτό. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι σήμερα στην αλεπότρυπα κάνουμε την αρχή. Φυσικά μπορεί να γίνουν πολύ περισσότερα και είμαστε διατεθειμένοι να τα διεκδικήσουμε.
Στηρίζουμε την ομάδα του Αστέρα Εξαρχείων, την ομάδα των Πατησίων όπως κάθε ερασιτεχνικό σωματείο, που σέβεται το λαοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο και γενικά τους φιλάθλους, και καθετί ρομαντικό που χτυπάει στην καρδιά το σύγχρονο και σάπιο σημερινό ποδόσφαιρο.
Και για να μην ξεχνιόμαστε…………..
ΑΛΗΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ! (..και όχι τα ματ και οι ασφαλίτες)
αντιφασιστική ποδοσφαιρική ομάδα:
ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ
Ζώντας σε μια φάση της ιστορίας του καπιταλισμού, όπου τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε τοπικό επίπεδο επιχειρείται μια βίαιη ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου προς όφελος των λίγων κι εκλεκτών, είναι αναπόφευκτο να εντείνεται κι ο πόλεμος του κρατικού -και όχι μόνο- κατασταλτικού μηχανισμού ενάντια στην κοινωνία.Το μεταπολιτευτικό σώμα, αποτελούμενο από κόμματα, δημοσιογραφικούς μαϊντανούς, κεφάλαιο και παρακράτος, σε αρμονική σύμπλευση, αποκλείει και παραμορφώνει κάθε μορφή αμφισβήτησης του σαπισμένου πλέον οικοδομήματός του, οδηγούμενο έτσι στην απαραίτητη δημιουργία μαγισσών ούτως ώστε έπειτα να ξεκινήσει το κυνήγι τους.
Το μεταπολιτευτικό αυτό οικοδόμημα καταρρέει, δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, ότι όταν το τέρας είναι βαριά τραυματισμένο, ενώ σπαρταράει στη γωνιά, γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο.Είναι σίγουρο ότι εάν το κράτος μπορούσε ως δια μαγείας να εξαφανίσει τον ελευθεριακό/ αντιεξουσιαστικό χώρο θα το έκανε πολύ ευχαρίστως με άμεσες διαδικασίες. Από τη στιγμή όμως που κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, του απομένει να σπιλώνει κάθε εγχειρήμα του και να το παρουσιάζει στους υπηκόους του ως κάτι το περιθωριακό.
Μιλάνε για κέντρα ανομίας κι εγκληματικότητας αυτοί που καταδικάζουν σε εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, αυτοί που βασανίζουν και φυλακίζουν εκδικητικά μετανάστες και “αντιδραστικούς”… ΠΟΙΟΙ; Αυτοί που βιάζουν φύση και συνειδήσεις;;; Μιλάνε, όλο στόμφο, για λειτουργία παράνομου Ραδιοφωνικού Σταθμού (98 FM) αυτοί που από τις αρχές του 90 έχουν υπεξαιρέσει και παραχωρήσει σκανδαλωδώς τις δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες στους ντόπιους μαφιόζους.
Έχοντας απομείνει πλέον μόνοι τους με τους λίγους εναπομείναντες λωβοτομημένους-ρουφιάνους τους ως θεατές στο κουκλοθέατρο της πολιτικής σκηνής, ξέρουν ότι δεν τους παρέχεται καμιά συναίνεση από μέρους του κοινωνικού σώματος.Επαληθεύοντας το σύνθημα «όπου δε φτάνει το ψέμα του δημοσιογράφου, φτάνει το γκλοπ/μαχαίρι του μπάτσου/φασίστα» η κυβέρνηση έχει αδιάντροπα θέσει σε εφαρμογή την ακροδεξιά ατζέντα της χρυσής αυγής ως επιβράβευση προφανώς για την στήριξη της χ.α. σε κρίσιμα ζητήματα-ψηφοφορίες εντός της βουλής. Ανοιχτά πια το κράτος εκτάκτου ανάγκης που έχει (αν)επίσημα κηρυχθεί, σε συνεργασία με το παρακράτος, πραγματώνει επιθέσεις σε στέκια, καταλήψεις, μετανάστες, κτλ θέλοντας να εγκαθιδρύσει το φόβο και τη σιωπή.
Οι καταλήψεις και κάθε αυτοοργανωμένο-αντιεραρχικό εγχείρημα ειναι κέντρα έμπρακτης και ενεργητικής αμφισβήτησης της καθωσπρέπει πολιτικής σκηνής. Είναι νησίδες όπου πραγματώνονται, έστω και σε υβριδιακό επίπεδο, όλα όσα θα μπορούσαν να ειναι εικόνες μιας πιο ελεύθερης και αξιοπρεπούς μελλοντικής κοινωνίας. Είναι χώροι όπου ο καθένας μας ανεξαρτήτου φύλου, χρώματος, ηλικίας κτλ, μπορεί να εκφραστεί, να δημιουργήσει, να συζητήσει και να διαφωνήσει, να νιώσει οτι ο ίδιος μπορεί να διαμορφώσει τη ζωή του, μακριά απο νοοτροπίες ανάθεσης, υποταγής και εξάρτησης.
Στην περίοδο κοινωνικής όξυνσης στην οποία ζούμε, συνθήματα και αξιώματα του αναρχικού χώρου επί δεκαετίες (π.χ. άμεση δημοκρατία) μπαίνουν στο στόμα ή θέτονται ως ζητούμενα ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας. Γι’αυτό ακριβώς λοιπόν το κράτος επιτίθεται στις καταλήψεις, επειδή θελει να χτυπήσει τους πυρήνες μέσα στους οποίους γεννιούνται αυτές οι ιδέες.
Το βαρύ όπλο του κράτους για να κρατάει υποταγμένη μια κοινωνία εκτός από το καθεστώς φόβου το οποίο πλάθει, είναι και η δήθεν παντοδυναμία του ενάντια σε όποια προσπάθεια αντίδρασης. Οι 92 σύντροφοι την 9η Γενάρη, ανακαταλαμβάνοντας τη Βίλα Αμαλίας και αντιπαραθέτοντας στις διμοιρίες που τη φυλούσαν ως μοναδικά τους όπλα το πάθος για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, αμφισβήτησαν και εξευτέλησαν την αυταπάτη της δήθεν παντοδυναμίας του κράτους, κάτι το οποίο κατέστησε γεγονός ασυγχώρητο την πράξη της ανακατάληψης.
Με το μομέντουμ υπέρ μας, από την αυτοπεποίθηση που μας δίνει το ποτάμι κόσμου που κατέβηκε στους δρόμους την 12η Γενάρη, πρέπει να επιδιωχθεί το μεγάλο άλμα και να περάσουμε σαν κίνημα σε μια φάση ωριμότητας και εξωστρέφειας, βγαίνοντας από την «ασφάλεια» της αυτοαναφορικότητας και ξεκινώντας την αντεπίθεση μας. Η μαγιά υπάρχει και ειναι τα εκατοντάδες αυτοοργανωμένα στέκια, συνελεύσεις γειτονιάς κτλ. Το έδαφος είναι ευνοικότερο από ποτέ με μια κοινωνία σε αναβρασμό να ψάχνει μια λύση να βγεί από το τέλμα. Το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί είναι η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς εμάς και η διάχυση της αναρχικής ιδέας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με δράσεις εξωστρεφείς και σαφείς, δείχνοντας λύσεις στα σημερινά αδιέξοδα, συνδυάζοντας τα πάντα, με τα ελευθεριακά και αντιεραρχικά ιδανικά.
Σαν ρομαντικοί Δον Κιχώτες, κυνηγώντας τους δικούς μας ανεμόμυλους, να συνεχίσουμε να παλεύουμε, σε επίπεδο όχι μόνο συμβολικό αλλά πρώτα και πάνω απ’ολα δημιουργώντας ένα σύνολο από δίκτυα και αντι-θεσμούς τα οποία θα χρησιμεύσουν ως θεμέλια, έτσι ώστε να καταφέρουμε να γράψουμε εμείς οι ίδιοι την ιστορία τη δική μας και να καθορίσουμε αυτή των επόμενων.
-ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΑΝΕΣ-
–ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ–
Athens ANTIFA League Crew